Voorlezer Mieke was zeer welkom

Haar moeder hield van lezen, haar zussen houden van lezen en zelf is ze ook gek op lezen. Vrijwilligerswerk als voorlezer in het project SamenVoorlezen leek Mieke van Engen dan ook perfect. En het feit dat ze chronisch ziek is, blijkt geen enkel probleem voor het gezin van de 5-jarige Krystina.

Ze houdt van boeken, van lezen en ook van voorlezen. En zoals ze erover praat, merk je meteen: ze kan het ook gewoon goed. Dus vrijwilligerswerk als voorlezer past perfect bij Mieke van Engen uit Westwoud. Toch had ze vooraf haar bedenkingen. “Ik ben chronisch ziek, dus ik zocht een gezin in de buurt. Dan kan ik er misschien met mijn scootmobiel wel komen. En lang rechtop zitten lukt me niet. Gelukkig was dat allemaal geen probleem voor het Poolse gezin waar ik via het project SamenVoorlezen aan werd voorgesteld.”

Verstopt achter de bank

De eerste kennismaking met de ouders van Krystina was hartverwarmend. “Natuurlijk verstopte dat kleine meisje zich achter de bank. Ze is nog maar vijf! Dus ik zei: waar is Krystina, ik zie haar helemaal niet! Toen was het ijs gebroken. En haar ouders waren heel blij dat er iemand kwam om te helpen met de taal.”

Het eerste boekje dat Mieke meenam, was toch een beetje te makkelijk voor Krystina. Gauw op zoek naar andere boeken. Waar vind je die? Taalhuis heeft een boekenkast vol met boekjes die de voorlezers mogen gebruiken, maar Mieke keek ook even dichterbij. “Ik heb in een Facebook-groep aan mijn buren gevraagd wie me kon helpen. Al snel kreeg ik een reactie van mensen met kinderen in ongeveer dezelfde leeftijd. Ze waren meteen enthousiast: kom maar kijken in onze boekenkast, je kunt de boeken van ons lenen. Zij adviseerden de Gruffalo, en dat is nu onze favoriet. Wat een prachtig boek, zo’n leuk en grappig verhaal. De tekst is fijn om voor te lezen, op rijm, en de illustraties maken het nog leuker. Kijk, daar zit de muis weer met z’n nootje, zo griezelig ziet de Gruffalo eruit, zo bang is de slang. We hebben veel om het boek gelachen samen.”

Welke taal is dit?

Ook bij de kringloopwinkel en in de weggeefhoek op Facebook vond Mieke de mooiste kinderboeken. “De bibliotheek is voor mij een beetje lastig, maar dit werkt net zo goed. En deze boeken mag je gewoon houden! Ik heb inmiddels een flinke stapel in de kast van leuke voorleesboeken.” Krystina kletst er lekker op los met Mieke, haar taalontwikkeling gaat heel hard vooruit. “Tussen het voorlezen door deden we soms ook een kaartspelletje, ook een goede manier om taalvaardigheid te vergroten. Ik vond haar eigenlijk al best goed praten. Ze spreekt drie talen: Pools, Engels en Nederlands. Soms vroeg ze aan haar moeder: in welke taal moet ik dit zeggen? Ik heb bewondering voor zo’n klein grietje dat die talen allemaal leert. Dat is toch knap?”

Over naar Groep 3

De leraren op de basisschool ontdekten het talentalent van Krystina ook. Na de zomer mag ze naar Groep 3, en dat was voordat het voorlezen begon nog maar de vraag. Krystina is heel blij en haar ouders ook. Die bedankten Mieke met een grote doos chocola en een mooie bos bloemen. “Haar ouders zijn sowieso lieve en warme mensen. Ik kan niet lang zitten, maar ik kon op hun bank lekker liggen. Wil je nog een paar kussens erbij, vroegen ze dan. Kon ik niet op mijn scootmobiel komen, dan boden ze aan om me op te halen en weer thuis te brengen. Andere dag beter? Geen probleem. Door flexibiliteit aan allebei de kanten, werd onze samenwerking een groot succes.”

Mensen-mens

Wat heeft het voorlezen Mieke zelf opgeleverd? “Iets betekenen voor iemand anders is heel bijzonder. Door mijn beperkingen kan ik niet meer zoveel doen voor andere mensen als ik zou willen, terwijl ik een echt mensen-mens ben. In dit gezin voelde ik me welkom en ik zag dat ik binnen mijn mogelijkheden een verschil heb kunnen maken. Ik kijk uit naar het volgende gezin waar ik kan voorlezen. Ik hoop dat het een kind van ongeveer dezelfde leeftijd is, dan kan ik mijn stapel boeken meenemen. En de Gruffalo ligt bovenop!”