Taalvrijwilliger Renske bouwt een brug tussen culturen

Het begon met Nederlandse conversatieles, maar het werden wekelijkse gesprekken over het leven, gezamenlijke etentjes en een warm familiegevoel. Taalvrijwilliger Renske Gaal: “Op de taaltraining leert Omar Nederlandse grammatica, wij oefenen samen hoe hij al die kennis kan toepassen.”

Van harte welkom, kom binnen en voordat je met je ogen hebt geknipperd staan er baklava, thee en glazen water op tafel. “Zo gaat dat bij Syrische mensen”, zegt Omar Alomran. “Eten aanbieden, drinken aanbieden, het hoort bij onze cultuur. Als mensen weigeren, vragen we het nog een keer. Dat is gastvrijheid.” Renske Gaal komt nu al meer dan een jaar bij Omar en zijn vrouw Bodour Shurki Kordi over de vloer, ze weet inmiddels hoe het werkt. Elke week oefenen Omar en zij Nederlands. “Taalles is het niet”, zegt Renske. “Grammatica, spelling, al dat soort dingen leert Omar op de Nederlandse les in Hoorn. Dat is de voorbereiding op het inburgeringsexamen. Wij oefenen hoe hij die kennis kan toepassen in gesprekken. Omar is perfectionistisch en miste het vertrouwen dat hij bijvoorbeeld met mensen een praatje kon aanknopen. Dat zorgde voor een hoge drempel.”

Groeiend zelfvertrouwen

Wat oefenen ze dan? Samen bedenken ze opdrachten, zoals: ga vragen of je iets kunt kopiëren in de bibliotheek, vraag waar de studieplekken zijn. Alle mogelijke vragen en antwoorden bereiden ze voor en dan kan Omar erop af. “Dat lukt heel goed”, zegt hij, bijna tot zijn verbazing. “Mensen begrijpen me en ze helpen me. Op die manier groeit mijn zelfvertrouwen.”

Renske heeft een tas vol slimme leermiddelen bij zich, zoals de taalplaten. Dat zijn grote tekeningen waarop van alles gebeurt, die aanleiding kunnen vormen voor een gesprek. Ook de kletskoek-kaartjes werken heel goed. “Dat zijn vragen die je aan elkaar kunt stellen om een gesprek te starten. Laatst trokken we het kaartje ‘Welke muziek heeft u ontroerd?’. Toen hadden we een gesprek over allerlei soorten muziek, van klassiek tot pop. En zo hebben we regelmatig mooie gesprekken met elkaar, waarin we allerlei aspecten van de Nederlandse cultuur bespreken.”

Nederlands is moeilijk

Renske en Omar kennen elkaar nu twee jaar, want toen begon Renske als taalvrijwilliger bij Bodour, zijn echtgenote. “Zij sprak al goed Engels en was vertrouwd met ons alfabet. Voor haar was het makkelijker om Nederlands te leren, hoe moeilijk onze taal ook is. Ze heeft nu een baan als regionaal assistent op de internationale marketingafdeling van een groot bedrijf, ze heeft mijn hulp niet meer nodig. Toen ze vroeg of ik Omar kon helpen, hoefde ik niet lang na te denken.”

Nederlands leren is niet makkelijk. De inconsequenties in de taal vallen extra op als je het moet uitleggen aan iemand die de taal leert, merkt Renske. Omar vertelt: “Nederlandse muziek is ook moeilijk te verstaan. Maar ik probeer het journaal te kijken, dat wordt elke dag uitgezonden in duidelijke taal. En ik kijk op Youtube naar allemaal oefenvideo’s.” Drie uur per dag besteedt Omar aan het leren van de taal, nog afgezien van de taallessen in Hoorn en de wekelijkse afspraak met Renske. Geen wonder dat hij met sprongen vooruitgaat.

Brug tussen culturen

Omar: “De lessen zijn erg gezellig. Bodour en ik hebben ook een keer bij Renske en haar man Anton gegeten, ons zoontje Sam ging gezellig mee. Toen heb ik met Renske samen pannenkoeken gebakken. Erg lekker!” Renske: “En dat is meteen een leerzame ervaring, want we hebben allemaal woorden in de keuken behandeld. De beslagkom, de garde, de koekenpan, noem maar op.” Daarna werden Renske en Anton uitgenodigd bij het Syrische gezin thuis. Lamsvlees uit de oven, muhamara (een paprika-dipsaus) en humus, het was allemaal heerlijk. En op zijn telefoon laat Omar foto’s zien van een uitstapje naar kasteel Radboud. “Ik ben ook een keer naar de moskee geweest, op de open dag”, vertelt Renske. “Dat is voor mij het mooie van mijn vrijwilligerswerk als taalvrijwilliger; ik leer veel over andere culturen.” Omar zoekt naar de juiste woorden om uit te leggen wat Renske voor hem betekent. “Ze bouwt een brug tussen onze culturen. En ze is voor mij familie geworden, mijn familie in Nederland.”