Post | mei 2021 | Doe es gewoon vrijwillig | 2 min lezen

Merel komt elke week op de koffie

Eens per week springt Merel Stroet op de fiets om een kopje koffie te drinken bij haar bezoekbuddy. ‘Soms kijken we een film, soms kletsen we even, soms gaan we naar buiten. Het maakt niet uit, het gaat om een gezellige middag.’


Merel nam even een tussenjaar om te werken in de horeca, zodat ze kon bedenken welke kant ze op zou gaan met haar opleiding. Maar toen kwam corona, dus haar plan viel in het water. ‘Ik heb me meteen aangemeld om vrijwilligerswerk te gaan doen,’ vertelt ze. ‘Anders ga ik me vervelen. En met vrijwilligerswerk maak ik iemand anders ook blij.’ Via het Oranje Fonds werd ze gekoppeld aan Eric-Jan, een man van in de vijftig met niet-aangeboren hersenletsel. ‘De eerste keer ging ik samen met de begeleider van de vrijwilligersorganisatie bij hem langs, om kennis te maken. We kunnen het goed met elkaar vinden, dus nu ga ik ongeveer eens per week even bij hem langs voor een bakkie koffie.’


Genoeg te bespreken

Het leeftijdsverschil tussen de twee is groot, maar dat maakt niet uit. ‘We hebben genoeg om te bespreken, bijvoorbeeld over reizen die hij heeft gemaakt en over alle dingen die hij nu nog doet. Hij geeft bijvoorbeeld computerles, dus daar hebben we het over. Of we doen een puzzel, soms buiten. En soms kijken we een film of spelen we een spelletje. Ik ben ook blij dat er steeds meer horeca opengaat, dan kunnen we weer een keertje koffiedrinken in de stad of ergens naartoe.’


Goede filmtips

Eric-Jan had van tevoren niet zo’n beeld van een bezoekvrijwilliger, maar met Merel klikt het goed. ‘Ze vertelde bij de kennismaking over films die ze mooi vindt. Marvel-films, daar hou ik niet zo van. Maar ik had nog een aantal filmtips die zij niet had gezien, dus die hebben we samen bekeken. En die vond ze hartstikke goed. Kijk, dan ziet zij ook een keer een goeie film, mijn goede smaak dring ik haar dan op. Gelukkig kan zij er ook om lachen, als ik dat zeg.’


Inspirerend

Dit is relaxt, laagdrempelig vrijwilligerswerk, volgens Merel. ‘We hebben geen diepe gesprekken, het moet gewoon een gezellige middag zijn. Toch leer ik er veel van. Ik vind het inspirerend hoe hij, ondanks alles wat hij heeft meegemaakt en de beperkingen van het hersenletsel, zoveel onderneemt. Je moet zelf iets van je leven maken, dat laat hij me wel zien.’


Wil jij ook ‘es gewoon vrijwillig doen’? Meld je aan via de campagnepagina!

Deel blogpost
Gerelateerde blogposts

Hòfi Chikí voor een groenere en gezondere leefomgeving

| Doe es gewoon vrijwillig
Vrijwilliger zijn van een vrijwilligersorganisatie duizenden kilometers verderop? Dat kan natuurlijk ook! ...
Lees meer

Voorleesvrijwilliger Sonja voelt zich welkom

| Doe es gewoon vrijwillig
Fatima was het eerste kindje waar Sonja den Besten aan ging voorlezen. Twee jaar later zit ze weer met Fatima ...
Lees meer

Voorleesvrijwilligers geven kinderen extra zelfvertrouwen

| Doe es gewoon vrijwillig
Op basisschool De Hoeksteen in Enkhuizen geven voorleesvrijwilligers van het project SamenVoorlezen van ...
Lees meer