Liesbeth wandelt door weer en wind

‘Eigenlijk zou iedereen dit werk moeten doen', zegt Liesbeth van de Berg. Ze is bezoekvrijwilliger via de Omring en trekt elke week een paar uur uit voor een flinke rolstoelwandeling met een oudere dame. ‘Mensen hebben geen idee hoeveel plezier je iemand kunt doen met zoiets simpels als een bezoekje.’

‘Mensen die mopperen dat het dagelijks leven saai is geworden door de coronamaatregelen, weten nu hoe een grote groep ouderen zich al langer voelt’, zegt Liesbeth. ‘Mevrouw Vrolijk, die ik bezoek, woont nog min of meer zelfstandig. In huis kan ze zich redden met haar stok, maar ze komt niet buiten omdat ze niet goed kan lopen. Ze ziet alleen de mensen van de thuiszorg en die moeten werken met een stopwatch in hun hand. Af en toe komt haar dochter langs. Het is erg stil, niemand om mee te kletsen. Ze zegt: “als jij niet zou komen, kwam ik nooit buiten.”’

Frisse lucht

Want dat was de grote wens van mevrouw: een fijne wandeling. In de rolstoel gaat dat prima. Liesbeth maakt flinke wandelingen met haar, soms wel tien kilometer. ‘Halverwege gaan we op een bankje zitten in de zon, even kletsen, en verder wandelen we lekker buiten. Soms gaan we even langs de supermarkt, maar vaker lopen we gewoon een rondje. Zij vindt het echt heerlijk, een frisse neus halen. Regent het? Ik heb een grote paraplu, zegt ze dan, dus we kunnen evengoed op pad.’

Jas ligt klaar

Mensen hebben geen goed beeld bij vrijwilligerswerk, vindt Liesbeth. Misschien houdt dat ze tegen om zich in te zetten. ‘Je hoort wel eens dat oudere mensen veeleisend kunnen zijn, of lastig. Dat is echt niet zo. Mevrouw Vrolijk is juist sociaal, ze heeft veel te vertellen en ze is erg bescheiden. Ze klaagt niet en ze vraagt niet snel om hulp.’ Liesbeth vindt dat iedereen eigenlijk vrijwilligerswerk zou moeten doen. ‘Als ik bij mevrouw kom, ligt haar jas al klaar, zo verheugt ze zich op onze afspraak. Mensen hebben geen idee hoeveel plezier je iemand kunt doen met zoiets simpels als een bezoekje en een wandeling. Ik zeg altijd: ik doe dit in mijn vrije tijd, maar het is leuke vrije tijd.’

Liesbeth van de Berg wil graag anoniem blijven, dus dit is niet haar echte naam. Ook mevrouw Vrolijk heet eigenlijk anders. Op de foto staan dan ook andere mensen. Maar, het verhaal dat "Liesbeth" ons vertelde, is echt! De gegevens van beide dames zijn bij de redactie bekend.