Koen maakt het leuker in het Risdamhuis

Koen Dingemans ging van een middagje schoffelen en harken naar een jaar lang vrijwilligerswerk. De 15-jarige scholier uit Hoorn deed via NLdoet vrijwilligerswerk in het Risdamhuis. Dat vond hij zo leuk, dat hij bleef hangen. En nu gaat hij vaak dammen en pimpampetten met ouderen met dementie. Koen: “Leven is de moeite waard, ook met dementie. Dat heb ik hier geleerd.”
Oscar Romero, de middelbare school van Koen Dingemans, doet elk jaar mee met NLdoet, georganiseerd door Vrijwilligerspunt Westfriesland. De leerlingen kiezen waar ze een dag vrijwilligerswerk willen doen. Vorig jaar ging Koen met een paar klasgenoten aan de slag in de tuin van het Risdamhuis. “Lekker dicht bij huis”, verklaart hij zijn keuze. “En ik was wel benieuwd wat daar gebeurt. Ik was nog nooit met mensen met dementie in aanraking gekomen.”
Toen de tuin was geschoffeld, al het oude blad was weggeharkt en zelfs de voorjaarsbloemen in de grond waren gezet, vroeg Koen of hij hier niet zou kunnen blijven. “De activiteitenbegeleider van het Risdamhuis vertelde me dat er veel mogelijkheden zijn voor vrijwilligers, ook als ze nog op school zitten. Ik liet mijn telefoonnummer achter en na een paar weken kon ik beginnen als vrijwilliger.”
Praat maar gewoon
Dat kwam niet helemaal uit de lucht vallen. Koen is geïnteresseerd in werken in de zorg, ook door het voorbeeld van zijn tante die als verpleegkundige werkt en zijn nichtje die een zorgopleiding volgt. “Dat wil ik ook. Als ik m’n examen achter de rug heb, over ruim een jaar, ga ik mbo-verpleegkunde doen. Dit vrijwilligerswerk is een goede voorbereiding. Ik leer bijvoorbeeld hoe ik met kwetsbare mensen moet omgaan. Sommige bewoners kunnen bijvoorbeeld niet goed uitleggen wat ze willen of hoe ze zich voelen. Ik heb gemerkt dat gewoon met ze praten dan het beste is. Sommige mensen doen alsof ze met een klein kind praten, maar dat is echt niet nodig.”
Koen vertelt dat het werken bij het Risdamhuis hem een ander beeld heeft gegeven hoe het is om dement te zijn. “Daar denken mensen vaak negatief over: dement, in een verzorgingshuis. Maar dit is een kleinschalige woonvorm. En hoewel dementie voor familie en vrienden ingrijpend is, zie ik dat de bewoners er goed mee kunnen leven. Hier is aandacht voor elkaar, het is gewoon zoals thuis. Het leven is de moeite waard, ook met dementie.”
Pimpampet of de duo-fiets
Elke week komt Koen naar het Risdamhuis om activiteiten te begeleiden. “Als het wat rustiger is, ga ik met een bewoner dammen. Nu wordt het weer wat drukker, er komen meer bewoners naar de activiteiten. Dan gaan we pimpampet spelen, of we doen een balspel. En als het weer het toelaat, gaan we binnenkort met bewoners op een duo-fiets erop uit. Een uitstapje naar de kinderboerderij staat ook op de planning.”
De bewoners zijn heel blij met de vrijwilligers, merkt hij. “Hun wereld is klein geworden. Sommige mensen komen bijna niet buiten het Risdamhuis. Met de activiteiten maken we de bewoners blij, hun leven wordt een beetje mooier. Daarom zou ik iedereen aanraden om ook vrijwilligerswerk te doen. Vrienden vinden het leuk dat ik dit doe, maar zelf kiezen ze voor hun bijbaantjes. Dan verdienen ze tenminste nog wat, zeggen ze. Als ik volwassenen vertel over m’n vrijwilligerswerk, zeggen ze soms dat ze ook zoiets wel willen doen.” Hij zou het iedereen aanraden om vrijwilligerswerk te doen, vooral jongeren. “Het kan een goede voorbereiding zijn op je vervolgopleiding. Maar vooral is het gewoon erg leuk.”