Ceylan is vrijwilliger gebleven na haar MaS

Ceylan Serpici liep Maatschappelijke Stage (MaS) op de kinderboerderij van Park de Woid in Lutjebroek. Ze had eigenlijk niet zo’n zin in stagelopen, maar nu is ze blij dat ze het gedaan heeft: “Ik werd gevraagd of ik na mijn stage wilde blijven als vrijwilliger. Ik ga nu om de zondag een paar uurtjes helpen en ik heb zelfs mijn broertje enthousiast gemaakt: we gaan nu samen!”

Vrijwilligerspunt organiseerde in november op het Martinus College een stagemarkt waar zo’n twintig organisaties zich presenteerden. Net als haar klasgenootjes, ging Ceylan naar de stagemarkt om een stageplek te vinden. Ceylan: “Ik wist eigenlijk toen nog niet wat je allemaal kunt doen als vrijwilliger. Ik dacht dat het voornamelijk werken in een winkel was, zoals een kringloopwinkel en daar had ik eigenlijk helemaal niet zo’n zin in.”

Park de Woid

Op de stagemarkt kwam Ceylan erachter hoe divers vrijwilligerswerk is. “Op de stagemarkt stonden sportverenigingen, een museum, een zorginstelling en nog veel meer. Ik wist helemaal niet dat daar ook vrijwilligers actief zijn! Ik wist wel dat ik iets met kinderen of met dieren wilde doen, maar wat, geen idee. En toen kwam ik bij de kraam van Park de Woid terecht en ik was gelijk enthousiast. Hier zijn dieren! Precies wat ik leuk vind. En ze waren zo aardig! Ze vertelden enthousiast wat ik daar mocht doen en dat ze het super zouden vinden als ik bij hun stage kwam lopen. Ik wist het meteen: hier wil ik mijn MaS doen!”

Band

De eerste dag moest Ceylan nog even haar draai vinden. “Je weet nog niet goed wat je moet doen en wat je wel en niet mag doen, zoals de dieren aaien. Maar, dat mocht, natuurlijk! Echt leuk, want je bouwt zo ook een band op met de dieren. De konijnen bijvoorbeeld waren in het begin nog schuw, maar nadat ik een paar keer was geweest, kwamen ze zelfs al naar me toe als ze me hoorden en uiteindelijk aten ze uit m’n hand. En de geitjes, die zijn zo schattig! Ik mocht ze namen geven. En dat is extra bijzonder, omdat geen dier hier een naam had. Nou, nu loopt er dus een Mickey, Lizzy en Mia rond en sinds kort ook twee schapen met een naam: Vince en Vájen. Leuk he?! Ik doe van alles op de kinderboerderij. Ik maak hokken schoon, veeg, vul het hooi aan, geef de dieren te eten en raap kippeneieren. En dat samen met andere vrijwilligers en dat is heel gezellig. Je bent nooit alleen.”

Blijven

Na zo’n 30 uur stagegelopen te hebben, zat de MaS er voor Ceylan op. Park de Woid zag haar echter liever niet gaan. Ceylan: “Ze vroegen of ik om de zondag een paar uurtjes wilde komen helpen. Ik hoefde niet lang na te denken: ja superleuk! En het leuke is: m’n broertje van negen werd door mijn verhalen en de foto’s zo enthousiast dat hij vroeg of hij mee mocht. En nu gaan we samen!”

Leerzaam

Ceylan moedigt andere jongeren aan om ook vrijwilligerswerk te gaan doen. Ceylan: “Je kunt zelf kiezen wat je gaat doen en dus wat je leuk vindt. Je leert er ook veel van. Ik heb geleerd hoe je met dieren om moet gaan. We hebben een kat thuis, maar hoe je geitjes, konijnen, duiven en kippen moet verzorgen, wist ik niet. Je leert ook met andere mensen omgaan, want je hebt te maken met collega’s, maar ook met bezoekers van alle leeftijden.”

Vrijwilligers onmisbaar

“Ik heb ook geleerd hoe belangrijk vrijwilligerswerk is. Ik wist namelijk niet dat zoveel organisaties afhankelijk zijn van vrijwilligers. Als wij hier niet zijn, dan worden de dieren niet verzorgd. Maar ook als er geen vrijwilligers zijn bij de sportvereniging, dan kunnen we niet sporten, of als er geen vrijwilligers zijn in verzorgingstehuizen, dan kunnen er geen activiteiten worden georganiseerd voor de ouderen. Dat zie ik nu in. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat ik vrijwilligerswerk doe. Ik kan zo mensen en dieren helpen. Als ik straks ga studeren, denk ik niet dat ik nog doorga met mijn vrijwilligers werk, omdat ik waarschijnlijk dan te ver ben. Maar tot die tijd blijf ik hier helpen. Vind het veel te leuk en zo kan ik de geitjes zien opgroeien!”