Post | april 2024 | Doe es gewoon vrijwillig | 3 min lezen

Gerrit en José organiseren al 12,5 jaar het seniorendiner

Lekkere soep of een feestelijk toetje, gebakken aardappels of aardappelkroketjes: wat er ook op het menu staat, het seniorendiner in de Horstenburgh in Obdam is elke maand een groot succes. Ruim veertig senioren schuiven in april aan voor een speciaal diner, om te vieren dat de diners al 12,5 jaar worden gehouden. Gerrit en José zijn de organisatoren van het eerste uur. ‘We houden er gewoon van om mensen gastvrij te ontvangen en ze in de watten te leggen’, zeggen ze.

 

Toen vrijwilligers werden gezocht voor de maandelijkse seniorendiners, was Gerrit Bakkum de eerste die zich aanmeldde. Hij is dan al jaren actief in allerlei vrijwilligerswerk in de gemeente en dit werk spreekt hem, als horeca-man, direct aan. ‘Het is gewoon leuk om onder de mensen te zijn’, zegt hij. En dat was ook de reden voor José Kruijer om zich aan te melden, ongeveer vijf minuten nadat Gerrit was binnengestapt. ‘Vrijwilligerswerk doe ik al mijn hele leven’, vertelt ze. ‘Dat is me met de paplepel ingegoten. Mijn ouders deden vrijwilligerswerk en als kind hielp ik ze al.’ De diners zijn een initiatief van de gemeente, uitgevoerd door woonzorgcentrum Horstenburgh.


En de afwas

Het eerste seniorendiner was direct een succes. Met 35 mee-eters zat de zaal meteen vol, geen kip kon er meer bij. ‘We zaten toen nog in een kleinere eetkamer, rond de vijfde verjaardag van de diners zijn we naar een grotere ruimte verhuisd’, herinnert José zich. Het diner wordt gekookt door de koks van de Horstenburgh, vrijwilligers schenken de drankjes in, serveren het eten uit en doen na afloop de afwas. Met een ploegje van zes zorgen ze ervoor dat het niemand aan iets ontbreekt tijdens het etentje. Daardoor kunnen senioren voor een relatief klein bedrag, in het begin zelfs nog maar acht euro, smullen van een tweegangendiner, met stokbrood en kruidenboter vooraf en een lekker kopje koffie toe.


Aanschuiven en meekletsen

Vanuit de hele streek komen mensen naar het seniorendiner, ook vanuit Hensbroek, Spierdijk en Koggenland. Gemiddelde leeftijd: zo’n 75, als ze moesten gokken, ‘maar er zitten ook mensen van dik in de tachtig aan tafel’. Gerrit en José kennen alle deelnemers wel zo’n beetje. Als het eten is uitgeserveerd, schuiven ze zelf ook aan om mee te eten. José: ‘Het is elke keer weer zo gezellig, mensen genieten van het eten en van elkaars gezelschap.’ Gerrit: ‘We horen de mooiste verhalen tijdens het eten. Zoals van twee mensen die op latere leeftijd, allebei alleenstaand nadat hun partner was overleden, toch weer verliefd werden en gezellig samen bij ons kwamen eten.’


Koks sloven zich uit

De witlofrolletjes zijn populair en ook als er stamppot op het menu staat, zijn de gasten extra enthousiast. ‘Dat is ook heerlijk’, vertelt Gerrit met smaak. ‘Drie verschillende stamppotten, met spek en met rookworst. Dat is altijd een populair menu.’ Zelf denkt hij met genoegen terug aan een romig witlofgerecht van een paar jaar geleden. ‘Ik heb het recept aan de kok gevraagd, maar nee, dat kon ze niet verklappen.’ De komende editie wordt extra speciaal. Niet alleen wordt de aankleding extra feestelijk, met een mooie bloemenboog, speciale menukaarten en kleurige placemats, ook sloven de koks zich uit op een speciaal verrassingsmenu. José regelt de reserveringen en de gastenlijst: ‘De burgemeester komt eten, net als de beleidsmedewerker. En de vrouw van Gerrit is uitgenodigd als een speciale gast.’ Want dit diner is niet alleen een jubileum, maar ook het afscheidsetentje van Gerrit. Zijn gezondheid laat hem in de steek, waardoor hij het wat rustiger aan moet gaan doen. ‘Gelukkig hebben we jonge nieuwe medewerkers kunnen vinden, dus we hebben op dit moment genoeg mensen om te helpen,’ vertelt José. ‘We hebben mensen uit ons eigen netwerk gevraagd of ze willen aansluiten bij het team vrijwilligers. Dat is fijn, want dan weet je welk vlees je in de kuip hebt.’ Het komende diner is dus de laatste keer dat Gerrit erbij is. Gaat hij bij zijn vrouw aan tafel zitten om rustig van het diner te genieten? ‘Nee hoor, ik ben gewoon aan het werk. Laat mij maar lekker druk bezig zijn, dat past veel be

Deel blogpost
Gerelateerde blogposts

Charlotte vond een nieuwe loopbaan door MDT

| Doe es gewoon vrijwillig
Ze kreeg een dikke dreun van de coronamaatregelen, maar dankzij vrijwilligerswerk en de Maatschappelijke ...
Lees meer

Oekraïners leren Nederlands van vrijwilligers

| Doe es gewoon vrijwillig
Vijf vrijwilligers, acht vluchtelingen uit Oekraïne, twee kannen koffie en een krat vol lesmateriaal: dat zijn ...
Lees meer

Sietske geeft conversatieles aan nieuwe Nederlanders

| Doe es gewoon vrijwillig
Mensen die de Nederlandse taal nog niet goed machtig zijn, kunnen elke maandag komen oefenen in ...
Lees meer